Od dziś ( 7 września 2019 r). zaczęły obowiązywać zmiany w przepisach Kodeksu pracy. Zmiany dotyczą;
-
dyskryminacji i równego traktowania,
Zmiany w zakresie dyskryminacji i równego traktowania znoszą katalog przyczyn dyskryminacji. Są to zmiany, które istotnie wzmacniają ochronę pracowników. Bowiem od 7 września każde nierówne traktowanie pracowników, którego nie można uzasadnić obiektywnymi przyczynami, będzie mogło zostać uznane za dyskryminację.
W art. 113 i 183a Kodeksu pracy wykreślono sformułowanie „a także bez względu na”, które rozdziela kryteria dyskryminacji na określone cechy, osobiste lub te związane z pracą.
-
mobbingu,
W wyniku nowelizacji, pracownik będzie mógł dochodzić od pracodawcy odszkodowania w sytuacji, gdy nie rozwiązał stosunku pracy, ale – na skutek stosowanych wobec niego działań mobbingowych – poniósł konkretną szkodę.
Bez zmian pozostaje regulacja, z której wynika że pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania – w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę.
-
szczególnych uprawnień pracowników – innych (niż matka/ojciec) członków najbliższej rodziny,
Istotną zmianą w przepisach kodeksu pracy jest rozszerzenie kręgu osób uprawnionych do urlopu macierzyńskiego oraz urlopu rodzicielskiego o pracownika, innego niż pracownik-ojciec wychowujący dziecko, czyli członka najbliższej rodziny, np. dziadka, babcię, brata, siostrę.
Aktualnie członkowie najbliższej rodziny zyskali szczególne uprawnienia związane z korzystaniem z urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego:
– zostaną objęci ochroną przed zwolnieniem. Pracodawca nie będzie mógł rozwiązać z nimi umowy w trakcie korzystania z urlopu macierzyńskiego/rodzicielskiego (zmiana w art. 177 § 5 Kodeksu pracy).
– bezpośrednio po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego, będą mogli skorzystać z urlopu wypoczynkowego (zmiana w art. 163 § 3 Kodeksu pracy).
– będą mogli żądać przywrócenia do pracy oraz wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, w razie wypowiedzenia umowy na czas określony z naruszeniem przepisów (zmiana w art. 47 Kodeksu pracy i zmiana art. 57 § 2 Kodeksu pracy).
– będzie im przysługiwać roszczenie o odszkodowanie, roszczenie o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne albo o przywrócenie do pracy – w przypadku gdy wypowiedzenie umowy o pracę zawartej czas określony w trakcie urlopu macierzyńskiego/rodzicielskiego nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu takiej umowy. Obowiązujące przepisy dają tylko możliwość ubiegania się o odszkodowanie (zmiana art. 50 § 5 Kodeksu pracy).
-
przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy,
W wyniku nowelizacji doprecyzowano przepis art. 292 Kodeksu pracy. W dotychczas obowiązujących przepisach brak jest jednoznaczności, czy sąd powinien uwzględniać upływ przedawnienia z urzędu, czy wyłącznie na wniosek stron. Po zmianach, tj. od 7 września przepisy wprost wskazują, iż jeśli dana strona zamierza powołać się na przedawnienie roszczenia, musi podnieść w sprawie zarzut przedawnienia.
-
świadectw pracy,
Nowy wzór świadectwa pracy – wprowadzono zmiany w pomocniczym świadectwie pracy, polegające na zmianie treści pouczenia zawartego w świadectwie pracy.
Pracodawca ma aktualnie obowiązek wydać pracownikowi świadectwo pracy w dniu w którym następuje ustanie stosunku pracy, pod warunkiem, że nie nawiązuje z nim kolejnego stosunku pracy w terminie 7 dni od rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniej umowy o pracę. Obecne przepisy mówią o wydaniu świadectwa pracy niezwłocznie.
art. 97 § 1 kodeksu pracy został uzupełniony o regulację, z której wynika, że pracodawca ma prawo przesłać pracownikowi świadectwo pracy w terminie 7 dni od rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, jeśli z przyczyn obiektywnych wydanie tego dokumentu nie było możliwe w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.
Nadto pracownik od 7 września br. będzie mógł w ciągu 14 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy. Przed nowelizacją pracownik miał na to jedynie 7 dni. W sytuacji, gdy pracodawca nie uwzględni wniosku pracownika, pracownik będzie miał 14 dni na skierowanie sprawy do sądu pracy (wcześniej termin ten wynosił także 7 dni).
Co istotne, wprowadzono sankcje za nieterminowe wydanie świadectwa pracy. Doprecyzowano art. 282 § 1 kp, zgodnie z którym od 7 września za nieterminowe wydanie świadectwa pracy grozi kara grzywny od 1 000 do 30 000 zł. Obowiązujące przepisy mówią o karach za niewydanie pracownikowi świadectwa pracy.
______________________________________________________________________________
Źródło: https://infor.pl/